ВЫВАЛЯТЬ, сов. (3) кого, что. 1. Валяя, выпачкать в чем-л. Услышив де я Маланица во улице крикъ и на тот де крикъ вышла и е двку видела что она кричала… бутто е Марьицу изсилничал… а на ково де она Мариица говорила тово де она Маланица не видала… а та де двка Мариица рожа де у не иззаддрана (!) и въ снегу вывалена. Пам. Влад., 214, 1692 г. + XVII в.: Леч. Щук.
2. Обсыпать мукой, обвалять. И всякую семеиную ству устряпывати, и хлба семеиные тако ж вымсити и уквасити, и вываляти хорошо, и выпечь. Дм., 28, XVI в.